By any chance?
Dat wij helemaal toevallig in New York zijn is natuurlijk niet het geval. De aanleiding is de New York Marathon, die op zondag 1 november aanstaande van start gaat. Bij 1 marathon blijft het overigens niet; iedere dag voelt als een marathon, en dagelijks komt de afstand die door de groep Thoffers wordt afgelegd wel heel dicht in de buurt van die 42 km of ruim 26 miles!
Vandaag, zaterdag 31 oktober, staat het verkennen van Central Park op het programma. De reden is dat het wel prettig is te weten wat ons de laatste kilometers van het traject staat te wachten. Later de dag zullen wij nog een briefing krijgen van trainer Jan Vos. In restaurant Cheeseburger Paradise, één van onze vaste uitvalbases. Waar wij ook zondagavond het marathonfeest zullen vieren.
Iedere dag kent hoogtepunten. Dat is in New York niet zo moeilijk. Het is een ongekend bruisende stad die gekenmerkt wordt door voortgang en gedrevenheid. Met de aanslag in 2001 nog zichtbaar, voelbaar en op straat hoorbaar pakt men de handschoen daadkrachtig op en ontwikkelt talrijke (hoge) gebouwen die het aanzien van New York en van Amerika in de wereld bepalen.
Donderdag hebben wij op initiatief van Marathon International een bijzondere boottocht gemaakt met de Circle line. Manhattan, het Vrijheidsbeeld en Ellis Esland (Ter Apel van Amerika) en natuurlijk de Verezano brug met een overspanning van meer dan een kilometer. Deze brug zal niet direct bij iedereen iets losmaken, maar wel bij ons lopers. Vanaf deze brug gaat het echte werk op zondag beginnen. Bij deze brug blijft het overigens niet. We gaan hele mooie bruggen zien zoals wij deze ook op donderdag hebben kunnen aanschouwen met de ferry: Brooklyn, Manhattan en Williams (BMW) en de Queensboro (tweede brug op parcours) moeten wij bij 25 km gaan trotseren.
Hoogtepunt 2 van donderdag was het bezoek aan J.K. Javits Convention Center voor het ophalen van de startnummers, waarbij we tijd en geld te kort kwamen om alles te kunnen zien te betalen. Want, de Empire State moest tot slot nog getrotseerd gaan worden. Door het prachtige weer heeft iedereen in de namiddag hele mooie plaatjes kunnen schieten die het thuis front zullen verbazen en nog nieuwsgieriger zullen maken naar de belevenissen.
Het hoogtepunt van vrijdag was het bezoek aan een museum dat er niet geweest zou zijn zonder de aanslag op 9/11. Aanslagen als in 1993 in de kelder van de zuidtoren en op het Pentagon diezelfde dag staan in de schaduw van de aanslag op de Twin Towers en de impact die dit heeft gehad voor New York, de New Yorkers en de hele wereld. Pas nu besef je wat een bijzondere prestatie is geleverd in zeven jaar bouwen vanaf 1966. In het 9/11 Memorial Museum zijn de restanten van de zuidtoren nog zichtbaar. Slachtoffers (2.977) worden herdacht en hun eigendommen (o.a. brilletje en handtas) getoond. De veerkracht van de Amerikanen is hier meer dan zichtbaar en symbolisch door het rond gebogen staal van de toren. De monumenten die op de oorspronkelijke plaats van de Towers zijn geplaatst benadrukken dat alles doorgaat en eindeloos is.
Na deze hoogtepunten maken de Thof lopers zich op voor het (andere) echte werk. We gaan een deel van het parcours verkennen. Dit keer niet vanaf het water of vanuit de hoogte, maar vanaf de grond. Het tegenstrijdige is dat we moeten rusten, maar nog zo veel moeten doen omdat er gewoon heel veel te zien en te beleven is. Misschien wel te veel. Gelukkig mogen een extra uurtje slapen!
Groeten van Paul de Koning