Bij de 5 kom je kotsend over de finish (= niet heel fijn), de 10 is wel een leuke mix van snelheid en duur (= goeie training voor het kweken van tempohardheid) en de hele, ach ja, de hele...

Wat mij betreft is de halve by far de leukste hardloop afstand in prestatieverband.

Met de Ruitenburg Halve Westland Marathon op 26 maart heb ik als liefhebber voor de 100-ste keer meegedaan aan een halve. Op zich niet zo heel bijzonder, maar voor mij als getallenmens wel leuk om naar de statistiek van 100x een halve te kijken! In de jaren 1993 t/m 1996 liep ik er voor mezelf en onder de vlag van AV Waterweg 14x eentje en in de jaren 2010 tot nu toe bij Thof dus 86. De eerste was de CPC in 1993 in een tijd van 1uur34min en dat smaakte meteen naar meer. De snelste (met nog altijd veel dank aan trainer Carry) liep ik in de vrieskou bij de Biesheuvel Halve van Maassluis in 1996 in 1uur23min; zie foto. De langzaamste liep ik (met dank aan teveel ontbijtkoek...) bij de Arcade Halve van Naaldwijk in 2013 in een tijd van 2uur1min. De gemiddelde tijd van die 100 halves bedroeg 1uur44min. Soms was het houthakken, maar eens in de zoveel tijd klopte alles en ging het bijna als vanzelf. Aan al deze loopjes heb ik heel goeie herinneringen!

De halves gebruik ik vaak ook als testloopjes in de voorbereiding naar een marathon. Op 23 april gaan we met z’n 4-en (José, Angeli, Hans en ik) de London Marathon lopen. De komende zondag nog even bij onze vrienden van AVW meedoen aan de 30k trainingsloop en dan maar afbouwen en goed uitgerust aan de start proberen te komen. Het zou zo maar eens m’n laatste grote internationale stadsmarathon kunnen worden; sowieso wordt het weer een bijzonder avontuur!

Veel succes en plezier aan alle lopers die de komende tijd mee gaan doen aan een marathon; ben benieuwd naar jullie verhalen!

Groetjes, Philip.