De marathon lopen met de trainingen tot 14km?
"Wat een ….eind was dit... nooit meer!" Dit waren mijn woorden na mijn eerste marathon van Rotterdam in 2016. De trainingen vielen mij toen erg zwaar. Het stuk van 30 km naar 40 km tijdens de Marathon vielen mij erg zwaar, ik heb toen heel veel gelopen, ik was er zo klaar mee, ik had er echt geen zin meer in.
Van de zomer wilde ik een motivatie hebben om een beetje te blijven lopen tijdens de zomervakantie. Ik heb toen het Sportrustenschema uitgeprint en ben zelf een beetje met dit schema voor de halve marathon gaan trainen, waar je maar tot 10 km traint. Enkele weken getraind en toen gingen we naar Etten-Leur met de bus. Ik heb zitten twijfelen of ik de 10 km zou gaan doen of lekker rustig de halve marathon, het was ten slotte zo mooi weer. Wat zou dit schema met me gedaan hebben? Ik koos voor het laatste. Voor het eerst liep ik een halve marathon alleen en ik had heerlijk gelopen. Het was mijn fijnste halve marathon van de 5 die ik heb gelopen. Ik liep ook nog eens 2 minuten sneller dan het jaar ervoor. Hierdoor kreeg ik toch steeds meer interesse in het Sportrustenschema voor de marathon. Ik heb veel verslagen op de site en de boeken nog eens gelezen, Webinars bekeken en in december de knoop doorgehakt. Voor de Kerst kreeg ik het Sportrustenschema en een veldtest. En 30 december heb ik in Den Haag de veldtest gedaan en wist ik mijn omslagpunt. Het trainen kon beginnen!
31 December begon ik met mijn echte voorbereiding van 100 dagen trainen voor de Marathon van Rotterdam. De eerste trainingen voelde erg langzaam en vreemd. Maar al snel zag ik vooruitgang. Ik ging sneller lopen met dezelfde hartslag. Op dinsdags liep ik een "lange training" op lage marathonhartslag, op donderdags "vogels kijken" , op zaterdags "intensief" en op zondags "lange training" op hoge marathon hartslag. De weken gingen voorbij en trainde veel alleen. Mijn kinderen lazen op de kalender "vogels kijken" en vroegen "mama, ga je vogels kijken?". Eind januari had ik mijn eerste 10 km voluit en deze ging best goed. 51.17. Het was alweer een paar jaar geleden dat ik zo snel een 10 km had gelopen. Ik trainde rustig verder en 18 februari liep ik weer een 10 km voluit en ja hoor... weer sneller 49.22. Dit voelde goed en gaf nog meer motivatie. Veel mensen om mij heen liepen in maart de halve marathon tijdens de CPC, maar ik had me ingeschreven voor een 10 km, maar was alleen. Mijn man schreef zich dus op het laatste moment in voor de CPC, zodat we samen erheen konden gaan. Ik had eigenlijk startvak 1 , maar ging bij hem in startvak 3 staan. Achteraf baalde ik een beetje, want ik liep super goed, maar moest vanaf de 5 km allemaal langzame lopers van startvak 2 inhalen en dit heeft me tijd gekost, maar ik was weer sneller 48.53...PR van 8 jaar geleden stond op 48.48.. Net niet... De laatste weken kwamen eraan en voelde me nog steeds super. Een keer ben ik tot 16 km geweest, omdat mijn rondje zo uit kwam.. Nog een keer een 10 km voluit gelopen in Naaldwijk, het was warm ….49.36 prima tijd. Nog maar een paar weekjes. Ik ben begonnen met 6.15 op de hartslag waar ik nu 5.45 op loop. Prima vooruitgang tot nu toe.
De laatste week; Nog 2 x 12 minuten lopen. De spanning neemt toe. Dag 98 ...Oh nee, ik voel mijn spieren in mijn been... au, nee toch niet nu. 's Middags mijn startnummer opgehaald en gelletjes gekocht. Zaterdag met 45 kinderen van mijn school met de Kidsrun meegedaan. De kinderen waren allemaal super trots op hun medaille en bij mij nam de spanning toe. Door de zenuwen kwam ik moeilijk in slaap. Ga ik het halen? Is mijn spierpijn morgen over? Heb ik alles in mijn tas zitten? Heb ik genoeg gedronken? Is het niet te warm? Ben ik er klaar voor?
Dag 100; De dag van de Marathon. Om 8 uur verzamelden we ons bij de Sporthal. Toen we compleet waren, vertrokken we naar Rotterdam, waar we ons konden omkleden in het Zadkine college. Iedereen maakte zich klaar voor de wedstrijd, hier kreeg ik nog meer zenuwen van. Wij stonden in wave 5 dus vertrokken pas om 10.40 , dus we hadden tijd zat. Om 10 voor 10 stonden wij ook in het startvak en was mijn hartslag nog redelijk rustig. We zongen mee met Lee. En de eerste wave was vertrokken. Eindelijk was daar ons startschot, daar gingen we (Edwine, Yvonne, Kelly en ik). Yvonne en ik hielden ons hartslag in de gaten en Edwine hield de tijd bij. We begonnen rustig en liepen rustig de eerste kilometers weg. We genoten van het vele publiek en na 5 km was eindelijk mijn hartslag een beetje stabiel. Onderweg veel aanmoedigingen, waaronder de cast van de musical "De Marathon". We liepen lekker en stopte bij elke drankpost om even rustig enkele bekertjes water weg te drinken en over ons heen te gooien. En daar kwam het 14 km punt waar Maarten en Koen van Sportrusten stonden, high five en op naar de volgende 14 km. We liepen nog steeds goed constant en genoten er volop van. Wat een verschil met vorig jaar... ik dacht vaak "oh hier had ik het zwaar", "hier had ik gelopen", "dit punt was echt zwaar". En nu liep ik met een grote glimlach een goede hartslag naar de 28 km. Weer een rondje 14 gehad en wat gaat het goed. We kwamen bij het Kralingse bos en daar zijn we alleen maar mensen gaan inhalen, wat voelde we ons sterk. Bij het 35 km. punt kreeg ik een beetje stijve benen, maar ja nog 7 kilometer, ik ga het gewoon halen!! Dit gaf zoveel kracht, dat we zelfs iets sneller gingen lopen. Wouw wat voelde ik me goed, mijn hartslag was nu wel iets hoger, maar hier had ik geen last van. We gaven elkaar nog een paar keer een High Five. Zo gaaf nog 3km, 2km, 1km en ja hoor daar was de finish!!! Zo T(h)of, zo blij het schema werkt!!! 4.40.15 was mijn tijd. Ik loop nog steeds met een lach, wat ben ik blij. Het is zo'n raar idee dat ik maar een keer 16 km heb gelopen en dat ik nu zo goed de Marathon heb uitlopen. Met dit schema durf ik het volgend jaar ook zeker weer aan. Mijn spierpijn is ook minder dan vorig jaar. Er waren zoveel mensen die niet er nog niet zo in geloofden, maar ik hoor nu vooral; "jij bent het levende bewijs", "het schema werkt". "Zo zou ik het ook wel een keer willen proberen".
Yvonne, Kelly en Edwine bedankt dat ik met jullie heb mogen lopen. We waren een goed team! Ben trots op jullie! De felicitaties gaan ook naar alle andere Thoffers die de Marathon hebben uitgelopen. En mijn dank gaat uit naar de vele supporters en de Koen, Rob en Maarten van Sportrusten. Ik ga nog even na genieten! Hierbij een link naar een leuk Facebook filmpje van de Marathon. Edwine en mij zie je op minuut 2.19 voorbij komen :-)
Suzanne Fa