Hoi ik ben Anneleen, ik kom uit Maasland en ben 24 jaar

Ik ben denk officieel pas een halfjaartje lid van Thof.  Op vakantie 2011 in Italië kreeg ik een
sms'je van  Esther; of ik het leuk vond
om mee te doen met de proeftrainingen van Thof die aan het eind van de zomer
zouden starten. Deze sms kwam precies aan toen ik uitgeput op de camping was
aangekomen na  een jog-poging om al mijn
ijsjes die ik die dag gegeten had te verbranden. Aangezien dit mij een beetje
tegenviel in de brandende Italiaanse zon vond ik dat wel een goed ideeJ

Ik had dat jaar daarvoor op zomervakantie toevallig een paar
mooie actie adidassen gescoord (wilde toen vooral niet teveel uitgeven aan
hardloopschoenen’;) dus die konden een jaar later, met een paar korte jog-momentjes
hun entree maken.

En het beviel. Na een paar keer mee lopen konden we al vrij
snel door naar de D-groep. Alleen begon het toen te sneeuwen, te vriezen et
cetera. Esther had niet zo’n zin meer en had het net als ik druk met de paarden
die wij ook dagelijks moesten rijden.  En
toen stond de Amstel Gold Race te wachten in april 2011 en na een Luik
–Bastenaken-Luik te hebben ervaren zonder training, wilde ik mij op deze
toertocht  iets beter voorbereiden. Het
gevolg? De hardloopschoenen werden ingewisseld voor fietsschoenen en ik werd
uiteindelijk geen lid van Thof.

Na een succesvolle Amstelgold en een maandje vakantie in
Afrika heb ik mijn adidassen weer aangetrokken. Zwaar gefrustreerd was ik dat
de startersgroep van toen al in de C meekon en ik dit nooit kon bijbenen. Op
dat moment besloot ik het hardlopen door te zetten en het fietsen op een laag
(erg) laag pitje te zetten.

Na een paar weekjes D ging ik door naar de C, samen gezellig
met Carline, die na haar avontuur in Frankrijk ook een paar keer gezellig met
de D was meegegaan.  Een aantal weken
geleden werd gevraagd of ik mee wilde met de Maaslandloop! Hier hoefde ik niet
lang over na te denken. Ten eerste was het voor het goede doel en ten tweede
een prima stok achter de deur! Toen kwam weer de Amstelgold. Toen echter
besloten lekker op het gemak de 100 te fietsen en de hardloopschoenen vooral
niet opzij te zetten. Ondertussen was ik verhuisd naar Rotterdam, waardoor het
extra fijn was dat ik de Maaslandloop voor ogen had, want het is elke dinsdag rennen
en vliegen om op tijd voor de sporthal te staan.

Samen met Carline heb ik toen naast de dinsdagen ook de
zondagen of zaterdagen benut om ons voor te bereiden op de Maaslandloop. Dit
was gelukkig genoeg;  om zonder te zeiken
de finisch (het S en S terrein) te bereiken! :P

De hardloopfrequentie is daarna even iets verminderd. De
eerste week door mezelf rust te gunnen en daarna door blaren die niet wilden
genezen. Maar ik heb het weer opgepakt en me vervolgens ingeschreven voor de
12KM kadeloop in schipluiden, als stok achter de deur. Stond ik daar alleen bij
de start, zonder mijn loopmaatjes: wat heb ik gedaan, zal ik dit wel halen!
Gelukkig kwam ik Ronald van Mil tegen die ontkrachtte dat ik laatste zou
worden: uitgesloten! Oké
toch maar gewoon proberen dan!

Achteraf trots en voldaan dat ik het geprobeerd had; finisch
gehaald in een tijd van 1.05, waar ik zelf dik tevreden mee was! Erg balen was
het wel toen ik terug hobbelende naar de auto en zag dat iedereen zijn chip
(tijdmeting) op zijn schoen had zitten, en ik in mijn hardloopshirtje!  Gevolg: na 12 km zwoegen geen bewijs van
deelname en finishen;) dus bij deze;)

Na de 12 km weet ik wel dat een marathon niet behoort tot
een van mijn ambities.  Maar de halve
lijkt me wel een keer leuk; Carline ik daag je uit!

Ik wil de loopschoen graag doorgeven aan Marja Heijdra,
omdat ze mij door mijn eerste 10^e km heeft geholpen;) (Im so sorry
;-)

Groetjes Anneleen