De Loopschoen ligt al een tijdje in het stof... Nu heb ik dat wel vaker gehad. Tijd om dit voorgoed te veranderen!

Ik ben Carline, 22 lentes jong en daarmee denk ik het jongste Thoflid. Ik ben zegmaar net niet gedwongen om lid te worden. Met Wout Verkade als -toen nog met snor en al, geloof 't of niet- vader die tig jaar geleden bij de eerste training van Thof liep, tot zus Sanne en zwager Ronald die beiden in zijn voetsporen zijn getreden. Na 12 jaar met veel plezier bij ODO te hebben gekorfbald, begon ik het zat te worden. Tijd voor een nieuwe uitdaging. Jaren achter elkaar heb ik vaders aangemoedigd bij de marathons van Rotterdam. Ik begon daardoor toen zelf zo af en toe eens te lopen en kreeg zin in wedstrijdjes. In 2008 liep ik voor het eerst met Sanne samen over de streep tijdens de 10 km van Rotterdam. Dit smaakte naar meer! Ik gaf me op voor de Zomergasten. Viel dat ff tegen... Ik bleef nog maar even op ODO.

Toch verveelde dat nu echt, en besloot ik lid te worden van Thof waar ik begon in de D-groep. Echt gemotiveerd was ik niet, daarom was ik blij dat ik na mijn studie onbezorgd 2 maanden in het zonnige Nice (Frankrijk) mijn diploma kon vieren. De loopschoenen in het stof. Eenmaal aan het genieten van het leventje in Frankrijk begon ik sporten toch wel te missen... (oké, ook alle roséetjes, stokbroden en brie hadden me geen goed gedaan) en toen besloot ik me volledig in het hardlopen te storten. Hé, dat lopen is eigenlijk best leuk! Al gauw 'promoveerde' ik naar de C-groep.

Via Wout had ik vernomen dat de toenmalige PR commissie van Thof ermee zou stoppen. Of ik interesse had? Ja zeker! Helaas is het, ondanks mijn afgeronde studie Media- en Entertainment Management, erg moeilijk om hier een baan in te vinden. Daarom stond ik te trappelen om in ieder geval in mijn vrije tijd hier iets mee te doen. Nu ben ik sinds afgelopen december met veel plezier eindverantwoordelijk voor de PR activiteiten van de vereniging.

Gelukkig heb ik nu wel een baan, namelijk bij Deckers Benelux in Capelle aan den IJssel (retailer van de schoenen UGG, Teva en Sanuk). Mijn titel is Finance Assistant... hoop dit toch ooit te kunnen veranderen in Marketing Manager! Voorlopig heb ik het in ieder geval prima naar m'n zin. Ik ben erachter gekomen dat zo'n kantoorbaan me heel erg motiveert om na het werk eens goed de benen te strekken en mijn hoofd leeg te maken. Ik probeer 2x in de week bij Thof te lopen en dan zelf nog een keer in het weekend. Er volgden een aantal wedstrijdjes waaronder de 10 km in Rotterdam. Dit beviel zó goed, wat een kick! Tijd voor een nieuwe uitdaging! Zo volgde al gauw de Maaslandloop.

Sh*t... ging ik dit nu echt doen??? De Maaslandloop? Dat doe ik pas als ik op alle andere wedstrijden ben uitgekeken toch? Maar nee, Nancy de Kok heeft me uiteindelijk ertoe gezet er toch aan mee te doen! Tijdens de voorbereidingen kreeg ik er ook steeds meer zin in. Zo sms'te Nancy op een dag: "morgen 16 km?"ik: "prima!" Volgende dag stond Nancy voor de deur. "Nancy, waar is je fiets, we gaan toch oefenen voor de Maaslandloop?" "Euh nee, we gaan toch HARDLOPEN?" O.... waar ben ik aan begonnen....

Toen was het zover, de Maaslandloop! Zenuwen gierden door m'n lijf, maar wat had ik er zin in! Zeker met zo'n leuk team Thof, Snel & Wild! Ik had me erop ingesteld dat het zwaar zou worden. Ik kan niet ontkennen dat het zwaar was, maar nog VEEL gaver en zeker voor herhaling vatbaar!!! Vooral dat je hiermee een goed doel steunt maakt het extra leuk.

Het begrip 'hardloopvirus' waar pap in geuren en kleuren over kan vertellen was voor mij altijd een lachertje. Maar nu betrap ik mezelf erop zelfs zin te hebben in de trainingen. Volgens mij heb ik het ook te pakken... Een halve marathon begint te kriebelen!

Ik loop veel met Anneleen Goedendorp, aan wie ik graag de niet-stoffige Loopschoen en het 'hardloopvirus' wil doorgeven. Succes Annie!

Groetjes,
Carline