En opeens is daar het verzoek van Matti om de volgende editie van de loopschoen te schrijven..
Na 13 jaar Thof moet ook ik er een keer aan geloven en ja, waar begin je dan?
Allereerst maar even voorstellen: Burt Aurik, geboren in Vancouver in 1962 en als 4 maanden oude baby naar Nederland verhuisd. Na een aantal keren verhuizen ben ik op mijn 6e in Schiedam komen wonen, waar ik tot mijn 24e ben gebleven. Al vroeg vulde ik mijn dagen met sporten. Na een paar jaar judo heb ik mijn jeugdperiode gevoetbald bij Hermes DVS dat toen nog betaald voetbal speelde. Later heb ik dat gecombineerd met tafeltennis. Op mijn18e ben ik naar de sportacademie gegaan in Den Haag . Inmiddels had ik verkering met een Maaslandse, Karin van der Ent en kwam ik voor het eerst in Maasland terecht. In zo’n dorp wilde ik in ieder geval nooit wonen, niets te beleven...4 jaar later had ik daar een baan als vakleerkracht gym voor de Maaslandse basisscholen en 2 jaar later woonde ik op de Delkamp. 20 jaar lang heb ik met veel plezier gymles gegeven en geprobeerd de kinderen sportminded te maken. Ook bij Thof lopen inmiddels heel wat leden die ik als 6 jarige in de gymzaal heb gehad. Daarna ben ik 5 jaar op het Kastanjecollege in Maassluis gaan werken.
In al die tijd heb ik vele bijbanen in de sport gehad, zoals skileraar, tennisleraar bij de Commandeur, skigymdocent en looptrainer en inlineskate-instructeur. Aan beweging dus geen gebrek. Mijn eerste serieuze loopervaringen heb ik opgedaan via Triathlon Vereniging Rijnmond, waar ik onder leiding van Ruud Muuren en Michel de Maat mijn trainingen vol maakte. Bij Thof loop ik voornamelijk voor mijn plezier met af en toe een halve marathon op het programma. Ook 2 hele marathons heb ik inmiddels gelopen, maar door een langdurige achillespeesblessure daarna is het enthousiasme hiervoor wel een beetje getemperd. Als back-uptrainer vind ik het leuk om ook bij Thof af en toe een training te verzorgen, zeker omdat ik in mijn huidige baan als teamleider op de Theaterhavovwo geen les meer geef. Sporten hoop ik tot mijn 80ste te kunnen blijven doen. We gaan graag met het hele gezin op wintersport en samen met zoons Mike en Jeff (19 en 15) ga ik als het even waait op pad om te kitesurfen. Als we nog eens een keer een strenge winter krijgen hoop ik een keer de Elfstedentocht te kunnen rijden.
Bij Thof gaan de prestaties misschien langzaam een beetje achteruit, maar is het plezier er niet minder om. Ik hoop het daarom nog een tijdje vol te houden in de A-groep, waar tijdens de trainingen heel wat afgelachen wordt. De loopschoen ga ik doorgeven aan iemand die nu helaas even niet kan lopen door een blessure en dus genoeg tijd heeft om een mooi verhaal te schrijven. Zijn eigen loopschoenen zal hij nu inmiddels wel opgegeten hebben van frustratie, maar het komt goed: Arthur Davidse.