Allereerst bedank ik Cindy voor het doorgeven van de loopschoen aan mij!! Thx Cin!!
Ik vind het altijd een erg leuk item om te lezen op de site en ga proberen er ook iets moois van te maken. Vóórdat ik ging lopen heb ik gevoetbald, eerst bij HHC Hardenberg en daarna bij MVV ’27.Mjn vader was predikant en het vierde dorp waar ik kwam wonen door zijn omzwervingen was Maasland.
Sinds 1974 woon ik hier in de omgeving en heb hier mijn vrouw leren kennen : Marja, die inmiddels ook een paar jaar lid is van Thof. Samen hebben we ......
twee zonen : Wouter en Koen. Buiten sporten heb ik als hobby’s: lezen, koken, wijn (proeven en drinken), bergwandelen en fotografie. Al sinds ik zes was maak ik foto’s, ben lid van Fotoclub Maasland en ben dit jaar een bedrijfje begonnen als zelfstandig fotograaf, als je er wat meer van wilt zien kijk dan eens op: www.fotosforyou.nl
Naast voetbal op het veld begon ik ook met zaalvoetbal, in een vrienden team speelden we op zondagavond competitie en bij MVV werd ik ook lid van de zaal afdeling. Al snel merkte ik dat ik het leuk vond om toernooitjes en uitstapjes met een team naar het buitenland te organiseren. Ad de Bruin, die de sporthal beheerde, wist dit ook en stelde voor dat ik samen met enkele anderen de zondagavond competitie ging organiseren op het moment dat Ruud Mühren en Michel de Maat de sporthal van hem overnamen. Zo had ik al met Ruud en Michel te maken voordat Thof opgericht werd. Het voetballen was voor mij een sport met vele blessures, ik ben in die tijd 3 keer aan mijn knieën geopereerd en heel vaak van diverse blessures teruggekomen. Elk keer voor ik weer een wedstrijd kon spelen zorgde ik voor voldoende conditie door hard te lopen. Wat een crime was dat! Dat deed ik écht niet voor mijn plezier!! Naast voetbal was ik inmiddels ook gaan tennissen, erg leuk om te doen bij een gezellige vereniging als “De Commandeur”. Ook hierbij liep ik tot twee keer toe een blessure op aan de knie, de eerste keer heb ik me laten opereren, de tweede keer stopte ik met sporten en hoopte dat het met rust over zou gaan.
In de periode dat ik niks aan sport deed, had ik een baan die me ongeveer 70 uur per week bezig hield, daar raakte ik aardig wat energie in kwijt. Maar het sporten miste ik enorm! Mijn schoonzus Petra Sluijter vroeg me in 2006 om mee te gaan als chauffeur in een team van Thof voor de IJsselmeerloop, een estafette loop over 360 km. Mij werd verteld hoe dit ongeveer werkte, maar wat er ook over gezegd werd, ik snapte er geen bal van. Pas toen we onderweg waren, werd het een beetje duidelijk voor me, al snapte ik nog steeds niet hoe de lopers het in hun hoofd haalden om zo’n ongelooflijke afstand rennend te willen gaan overbruggen. Een half jaar na deze loop volgde de Den Helder – Maassticht loop over 420 km, waar ik weer als chauffeur aan mee deed. Het viel mij op dat de lopers na een kilometer rennen steeds weer lachend het busje inkwamen, met de mededeling dat het lekker was….? Vreemde mensen die lopers, ik herinnerde mij mijn gelopen kilometers in revalidatie vooral als vermoeiende en eenzame momenten.
Tóch werd ik geprikkeld om eens mee te lopen met een Thof training, Lex vd Spek haalde me over toen we in Maastricht bij de finish van de Helder – Maassticht loop waren. Na een aantal keren voor mezelf gelopen te hebben, sloot ik aan bij de D-groep van Lex. Ik vond het direct erg leuk om in groepsverband te lopen en te trainen. De tweede training bij Thof met Lex in de C-groep liep ik 13 kilometer! Zelf kwam ik nooit verder dan 5 km, wat een verschil!!
Mede door mijn enthousiasme liep ik al snel tegen enkele blessures aan. Gelukkig had ik inmiddels het mountainbiken ontdekt, Petra en Ineke zouden met een clinic van Frans Peter meedoen, en haalden mij over om mee te gaan. Fietsen vond ik altijd erg saai, maar na mijn ontdekking van het hardlopen, stond ik er wel voor open. De mtb van zwager Peter mocht ik lenen voor mijn eerste meters in de bagger. Ook dit vond ik erg leuk, een mens kán veranderen….. Zo kon ik ondanks mijn loopblessures wel actief blijven. Toen ik weer kon gaan hardlopen, merkte ik dat de combinatie fietsen en lopen erg goed werkte voor mij. Mede door de snelheidstrainingen van Lex kwam ik tot snelle tijden, voor mijn doen dan. Binnen de 45 minuten op de 10 km en 1 uur 40 op de halve.
Als lopen en fietsen lekker gaat, dan is een logisch vervolg om daar wat mee te doen. De triathlon lonkte. Echter moet een mens ook kunnen zwemmen voor een triathlon, daar ben ik niet zo op gebouwd zo bleek. Na trainingen bij TVR en veel zwemmen in de vliet ben ik tot een bepaald minimum niveau gekomen om niet al te ver achter het hele deelnemersveld te liggen als het fietsen begint. Samen met Freek Wierda doe ik nu voor het derde seizoen mee aan het X-Athlon circuit. Deze landelijke competitie bestaat uit enkele offroad triathlons en duathlons. Vorig jaar ben ik 6e geëindigd in het eindklassement in de 40+ leeftijdscatagorie.
Naast het lopen ben ik ook weer in het organiseren beland, na de 2e IJsselmeerloop vroeg Irene me om haar als teamcaptain op te volgen, wat ik met veel plezier deed! Na nog een Den Helder – Maastricht loop en een IJsselmeerloop vonden we het tijd voor wat anders, en zijn we begonnen met het organiseren van een eigen estafetteloop voor het goede doel: De Maaslandloop. Met veel plezier organiseerden we de Maaslandloop met zijn 5-ven: Irma, Ineke, Petra, Ria en ik. Er deden 3 teams mee en we konden 15.000 euro naar Mappa Mondo brengen. Het tweede jaar hadden we 5 teams en bracht 30.500 euro op voor Kenia en Vietnam, voor de Maaslandloop 2011 zijn inmiddels 7 teams aangemeld, dus wie weet wat we voor het doel van komende editie bijeen kunnen brengen : Au Boulot. Zie voor meer informatie onder de goede doelen knop op de Thof site.
Ondertussen zijn wat lopen betreft dit jaar ook de grenzen weer verlegd, ik heb na trainingen samen met Petra, Ineke en Hans, de marathon van Rotterdam gelopen, samen met Ineke net binnen de 4 uur binnengekomen. Voor mijn knieën was dit niet zo’n goed plan, dus voorlopig blijft het bij 1 marathon.
Al met al heb ik het erg naar mijn zin bij Thof, de trainingsweekenden, Schoorl, Mont Ventoux en ook de laatste donderdag van de maand is altijd een feest, zo ook de laatste dinsdag van de week! Gezellige enthousiaste mensen en vele sportieve uitdagingen, voor mij wordt op loopgebied de 1.40 grens de volgende uitdaging op de halve marathon. En buiten dat natuurlijk, mijn strijd met Freek in het X-Athlon circuit.
Freek ik nodig je bij deze uit de volgende loopschoen te schrijven!