Goedemorgen, middag of avond clubgenoten,
Afgelopen donderdag riep zwager Paul naar mij "denk je nog aan de loopschoen" en ik natuurlijk verwonderd "loopschoen? loopschoen? " wat bedoelt hij in hemelsnaam. Maar door dit hardop te denken dan is de uitleg redelijk snel tot je doorgedrongen en vandaar dat ik nu voor mijn doen is een keer met een vrij snelle reactie reageer.
Om te beginnen wil ik ONS even voorstellen ofwel de DRIE ééN HEID nu gaat er bij iedereen direct een lichtje branden. Ja wij zijn het de altijd en eeuwige laatste drie dames van onze allerbeste vriend Bertus.
Ons bestaan is begonnen bij de startersgroep van Nico 2 jaar geleden met als doel de 6 km van de oase loop.Tijdens die trainingen hebben we geen woord met elkaar gewisseld want we kenden elkaar nog niet en was het dus nog ieder voor zich wat ook lukte (en nog steeds krijgen we een trots gevoel als we aan het moment denken van over de finish gaan).Enkele dagen erna was ik ( Lenie) aan het werk bij de bloedbank en zag op het formulier dat de donor uit Maasland kwam en tijdens de donatie kwam natuurlijk het gesprek op de Koninginnen dag en trots als ik nog steeds was vertelde ik natuurlijk dat ik met de loop meegedaan had!!!!!!!! en nu voelen jullie hem wel Neke de donor had hem ook gelopen en was van de zelfde trainingsgroep als ik. Dat was het beging van een sportieve relatie tussen ons. En nu door naar nummer drie Irene dat was wel een bekende van Neke nl. een collega en is door Neke aan Lenie geïntroduceerd en ook hier kwam het al snel tussen een sportieve relatie.
Het feit ligt ondertussen op tafel we hebben GEEN TALENT, GEEN CONDITIE, EN AL HELEMAAL GEEN AANLEG.
MAAR een veel belangrijker feit is dat we er zoveel plezier aan beleven om die 2 keer per week het rondje te maken ofwel het studie uurtje, we kunnen het ook niet meer missen want we brengen elkaar zoveel kennis bij dat willen jullie niet weten iedereen kan dus bij ons terecht voor bijna elk probleem weten wij wel een oplossing en op elk gebied. Dat is ook wel een beetje Uch Uch de reden dat we achteraan lopen want dan worden we niet afgeleid tijdens onze diepgaande gesprekken.
Zoals ook tijdens onze loopsessie kunnen we ook nu aan de gang blijven maar dat zullen we dus maar niet doen wel willen we jullie bedanken voor de manier waarop jullie met ons om gaan altijd een aanmoediging of even een hart onder de riem steken dat waarderen we erg !!!!!!!!!!!!!!!!!! Het is ook zo dat als je met iemand in gesprek bent en je bent jezelf weer aan het verontschuldigen over het langzame lopen en de afstand enz enz. dan lukt het je niet dat die persoon met je meegaat in de misère nee altijd de bemoediging dat we het toch maar doen en blijven volhouden enz enz.
Dus misschien moeten we ook wel trots op ons zelf zijn dat we het toch gewoon nog steeds doen !!!!!!!!!!!!!!!!!
Al onze dank gaat dan ook natuurlijk uit naar Bertus want zonder hem waren we echt nergens en waren we nu lid van een damclub of zo want wat is die man een stimulator en wat een geduld en wat een uithoudingsvermogen om al die tijd in ons te steken en nu maken we even géén grapje maar wie had dit volgehouden als trainer ????????????????????
Wij wensen iedereen nog heel veel prettige loop uurtjes toe wij gaan gewoon zo door dus jullie kunnen weer van de Hekkesluiters op aan.
Irene, Neke en Lenie.
De Loopschoen geef ik door aan Jan Willem Doelman ( die kwam mij de eerste oaseloop tegemoet om op te peppen voor de finish eeuwig dankbaar daarvoor ).
P.s willen jullie meer van ons weten loop gerust een keertje met ons mee.