Mijn naam is Martin Haring en de loopschoen heb ik op 1 januari 2000 voor het eerst aangetrokken op advies van Nico.
U weet wel, die van het bestuur en die er ongeveer net zo uitziet als ik. Dat is ook niet zo gek want we zijn tenslotte broertjes.Verder ben ik in 1965 geboren en opgegroeid in maasland. Sinds kort ben ik getrouwd met Angela. Zij houdt meer van zwemmen en fietsen, ik probeer haar al een tijdje over te halen om ook eens te gaan hardlopen, maar of dat ooit gaat lukken….wie weet.
Hardlopen was ook niets voor mij. Een rondje sprinten om het dorp zonder tussendoor te wandelen had ik er mijn hele leven in een sportieve opwelling misschien 5 keer uit weten te persen. Zwaar buiten adem kwam ik dan thuis en was meteen weer voor een jaar genezen.Ik zag wel eens lopers die tijdens het hardlopen met elkaar aan het praten waren, dat kon ik maar niet begrijpen. Ik had daar toen echt geen lucht meer voor.
Nico had al veel ervaring met hardlopen en praten tegelijk, dus ik heb hem eens gevraagd hoe dat zat. Ik werk in de automobielbranche en daarom heeft hij mij het volgende uitgelegd.“Als je één liter brandstof hebt en je wilt daar zo ver mogelijk mee rijden, hoe ga je dan rijden?” Nou, zo zuinig mogelijk natuurlijk, niet teveel gas geven en constante snelheid houden, was mijn antwoord. Hij zei, al doe je dat nou ook met je voeding en je lichaam tijdens het hardlopen en niet als een dwaas van start gaat, zal je versteld staan van jezelf. Ga maar eens een keer mee met de beginnersgroep van Bertes (de beste coach van Zuid-holland).
Als er iemand is die mensen enthousiast kan maken over hardlopen, dan is Bertes het wel! Mag ook wel eens gezegd worden.
Na een aantal weken kon ik 10 kilometer hardlopen zonder tussendoor te wandelen, en ik had nog lucht over om te praten onderweg. Dat was inderdaad een hele overwinning, en er volgden nog veel meer overwinningen. Van groep D naar C, toen naar B, naar A,15 kilometer, halve Marathon, in steeds betere tijden en misschien in november een hele marathon. Als ik die uitloop sta ik helemaal versteld van mezelf. Hardlopen is leuk. Af en toe een wedstrijdje en als je een beetje bekend raakt met de tijden die je kan lopen wordt het nog veel leuker, het is goed voor je conditie en we hebben natuurlijk een héle gezellige club. Wel een beetje oppassen met je enthousiasme in het begin, zeker als het goed voorruit gaat, want voor je het weet is je onderstel overbelast. Alles langzaam opbouwen dus.
Ik kan het iedereen van harte aanbevelen. Als iemand mij 5 jaar geleden vertelde dat hij of zij kilometers hardgelopen had, vroeg ik of de auto kapot was. Nu weet ik wel beter, Hardlopen? Gewoon doen!
Ik geef de loopschoen door aan iemand die ook héél veel kan praten tijdens het hardlopen.