Hallo alle Thoffers,
Hier is eindelijk de loopschoen van Frank Muuren. Het heeft even geduurd, maar een mens kan het maar druk hebben in deze tijd. Even de statistieken aan vullen. Ik ben 43 lentes jong. Huisje boompje beestje gaat bij mij ook aardig op. Ben getrouwd met Gitte, die heel lekker kan koken, vandaar mijn “slanke” taille. Twee ondeugende kids, Jasper van 11 jaar en grote boef van 4 jaar. Ik ben al 21 jaar verkoper bij Volkswagen en Audi. Welliswaar bij verschillende bedrijven. Vanaf 1999 werkzaam bij Automobielbedrijf Noorddijk BV in Maassluis. Behalve dat dit lekker dichtbij is, is het ook een heel leuk bedrijf om bij te werken. Dus voor een nieuwe Audi of Volkswagen (personenauto of bedrijfswagen) of een nette occasion zijn jullie natuurlijk altijd van harte welkom op ons bedrijf. Alleen op woensdag ben ik er niet. Dan ben ik aan het bijkomen van de dinsdagavond training en moeten alle spieren weer een beetje op hun plek komen. Ik heb trouwens nooit geweten dat er zoveel spieren stijf konden worden na het hardlopen. Zo nu genoeg reclame gemaakt. Nu even hoe ik bij Thof ben gekomen. Deels komt dat natuurlijk door mijn broer, Ruud Muuren, wel bekend of voor sommigen van jullie berucht. Ik zag natuurlijk hoe hij in het begin op zondag ging hardlopen en dan na het douchen er toch nog redelijk fris uitzag. Als ik dan hoorde hoeveel hij gelopen had verklaarde ik en overigens mijn andere broer, Wim, hem steevast voor knettergek. Naarmate hij steeds beter ging lopen werd dat voor gek verklaren steeds minder en dacht ik, dat ga ik ook eens proberen. Samen met een buurman een aantal maanden gelopen en merkte dat het steeds hele kleine beetjes beter ging. Maar ja dan denk je al gauw weer, het is nu te koud om te lopen of er komt straks een leuk TV programma dat je wil zien of nu is het te nat buiten. En voordat je het weet ben je weer terug bij af. Totdat ik een advertentie in de Schakel zag waar ik me wel in herkende. Er stond zoiets als “hangt jouw tong ook zowat tussen je knieën als je van huis naar de brievenbus loopt. Meldt je dan aan bij Thof”. Tot grote verbazing van Ruud stapte ik toen met stoute (sport)schoenen, de voor mij tot dan toe onbekende sporthal binnen. Ik kwam allemaal vreemde wezens tegen die mij probeerde te overtuigen dat hardlopen leuk is. Gelukkig was ons aller Bertus er toen en wist me te overtuigen na een wel zeer vermoeiende loopavond dat ik de volgende keer weer moest komen. Ik geloof dat ik nog nooit zoveel spierpijn als toen heb gehad en wist nu zeker dat hardlopers gekken zijn. Maar gelukkig wist Bertus me steeds weer te overtuigen dat ik de volgende keer wederom moest komen. Hij beloofde me dat het met de tijd wel beter en makkelijker zo gaan. Nu loop ik nog steeds in de D(ames) groep en vindt het er verschrikkelijk gezellig en ben nog trots op mezelf ook als we weer bij de sporthal zijn aangekomen. Erg atletisch gebouwd met mijn 100+ ben ik natuurlijk ook niet echt, maar ik mijn achterhoofd heb ik in gedachte dat ik nu al een keer of 3 de 10 km wedstrijd heb meegelopen en uitgelopen. Dus jullie begrijpen ik ben zo trots als een aap met zeven pielekes.
Nu ben ik me aan het voorbereiden, vooral geestelijk, op de 10 km Biesheuvel loop. Na deze vorig jaar voor het eerst gelopen te hebben, begin ik die hardlopers toch steeds minder als gekken te zien en ga zelfs ik het nog leuk vinden ook. Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik tijdens het hardlopen nogal eens denk “als mijn broer Ruud er niet was geweest had Thof waarschijnlijk niet bestaan en had ik hier nu niet hardgelopen, die gedachte houdt mij altijd weer op de been en ben ik altijd nog steeds trots op mijn grote broer.
Over wie ik nu de loopschoen zal doorgeven hoef ik niet lang na te denken dat wordt mijn t(h)offe loopmaatje Sanne Verkade die mij al jaren hogere prestaties heeft laten lopen dan dat ik zelf had verwacht. Ik ga er nu een eind aan breien ander wordt het veel te lang. Rest mij nog iedereen van onze Thoffe club een gezond, gezellig en gelukkig nieuwjaar te wensen zonder blessures en narigheden.
Sanne succes met jouw loopschoen.