Mijn 2e marathon, wat moet je daar nu over schrijven.

Ooit heel lang geleden had ik gezegd dat ik voor mijn 40e een marathon wilde lopen en zo liep ik 13-04-2008 mijn 1e marathon, met een tijd van 04:00 en een klein beetje en dat was nu jammer zeg, had ik nu nog ff wat meer gegeven op de Coolsingel of juist in het Kralingse Bos dan had ik wellicht de 3 gezien. Stoere praat natuurlijk, want zat die rek er nog wel in, best wel vermoeid en gepijnigd kwam ik toen aan de finish.

(herkent u de kop van Hans rechtsonder, hij liep toen ook zijn eerste)

Ooit zou ik deze afstand nog wel een keer willen doen, maar nu even niet. Ik bleef lekker lopen bij Thof, wij kregen een hond en ging met haar lopen en was vooral een betalend en niet lopend lid.
Vriend Gerard had het al een paar keer over de JungFrau gehad, dat was leuk om die een keer te lopen, ik knikte en zwaaide dan vriendelijk naar hem, maar toen AVW en Thof met elkaar de JungFrau zouden gaan beklimmen, vond ik dat toch een te mooi moment om te laten gaan.
Daar moest wel wat meer voor getraind worden, de hond was ondertussen wat ouder en liep niet meer zo makkelijk mee en ik meldde mij weer op de Thof trainingen op Di- en DoAv. Heb mij weer aan iedereen voorgesteld, nee, ik was geen nieuw lid, maar inderdaad ik had zo’n 10 jaar mijn kop niet laten zien inderdaad. Dat de hond dus 10 jaar voorging op Thof vonden de meeste teleurstellend, maar zij hadden het er maar mee te doen.
De JungFrau was dus eigenlijk de 2e marathon, maar dat is zo’n geval apart en niet te vergelijken met de Rdam marathon. Mooie tijd gehad, flink uitgelachen want van de gemiddelde rondjes van 10Km naar duurlopen van zo’n 25Km, dat trok WEKkie niet zomaar en liet de boel dan ook lekker doorlopen terwijl ik mij afvroeg waar ik mee bezig was.

In de flow van de JungFrau bedacht ik mij dat het nu wel hét moment was om de Rdam Marathon weer eens te gaan lopen, het zou de 40e editie zijn en ik had nu wat langere afstanden in de benen. Die marathon liet echter wat op zich wachten, in de Corona tijd wel consequent blijven lopen, dus het wachten was op het moment dat deze wel weer zou doorgaan.

Afgelopen zondag was het zover ! Ik zag er best wel tegenop, want het is en blijft toch wel een PokkeEnd. Ben je er klaar voor, werd veel gevraagd. Ik vroeg mij altijd dan af, wanneer ben je er klaar voor ? Blij dat het nu maar een keer zou gebeuren. Stuk gaan wij toch wel.

‘s Avond werd er nog iets afgegeven door de kinderen :

Als het dan niet zou gaan, dan moest ik maar naar mijn schoenen kijken, mooi hé je kinderen blijven in je geloven..
Voor mij ook een leuk feitje : Een week voor de marathon kwam Bettine Lievaart langs met de hardloopsokken van Niek, hoewel Niek een veel grotere schoenmaat had dan ik, waren de sokken wel van de goede maat. Het aanmelden van de marathon had Niek meegemaakt het lopen van deze marathon liet echter op zich wachten en maakte Niek helaas niet mee. Ik zocht een mooi paar uit en zou op de WonderSokken van Niek gaan lopen.

Daarnaast natuurlijk nog wat extra getraind, voeding gestapeld en geprobeerd op om tijd naar bed te gaan. Allemaal dingen die zouden moeten helpen. Wat het meeste helpt, blijft voor mij altijd een vraag : Wat als… hoe zou ik dan gelopen hebben.
En gek maken de marathon-lopers elkaar toch wel.

Zondag, het was een mooie dag. Heerlijk weer ! Hoewel wij niet in dezelfde waves zouden moeten starten, startten wij wel in dezelfde Wave2 : Hans Vermeer, Rob van Noord, Henry van Willigen en WEK. Zij zouden mij wel eens goed gaan hazen. Tijdens het lopen kwamen zij op 132 marathon ervaring (33+83+16 oid), dus dat moest goed gaan. Mocht ik naar de klote gaan, dan hadden zij hier in ieder geval goed aan bijgedragen, lachten wij bij de ca 20km.

Ondertussen Anja en de kinderen gespot wat zorgt voor een brok in de keel wat weer leidt tot een lastige ademhaling, maar wat mooi : Ze zijn er en met hen nog vele anderen.
Overal wordt geroepen : Het gaat lekker Werner, het ziet er goed uit, je weet niet altijd of het bekenden zijn, maar wat een feest.

Heerlijk tempo, te snel zeiden zij, maar het ging lekker. Hans ging er vandoor, Rob ben ik ook ergens kwijtgeraakt en Henry liep bij de 30km lekker door waar ik stilletjes wat zachter ging. Ik dacht, laat ik maar niks zeggen, anders past hij zich weer aan mij aan en ik voelde de beentjes wat meer dan daarvoor.

Op een gegeven moment was de aardigheid er wel af, leuk om dan Wout en Thuur te zien, Philip even later en ook mijn oudste broer-plus, allemaal rondom de Kralingse Plas. Wat doet dat een mens goed, je gaat er niet harder van lopen, maar houdt wel de moed erin.
Elke km zegt mijn Garmin wat het tempo van de laatste km was en ik maakte mij een beetje zorgen. Ik ben nog steeds blij met de ‘snelle’ start omdat ik deze best wel nodig had in het laatste stukkie (of was het laatste stukkie beter gegaan als wij niet zo snel waren gestart, en daar gaan wij weer… Wanneer weet je het écht).

Ik moest blijven rennen, heb even gestopt om de spieren te rekken, maar ging weer door, hier en daar een beter tempo, maar verbeet mij en keek naar veters en sokken. Hoe diep was Niek niet gegaan, kon ik toch wel een beetje blijven lopen ? Er kwam namelijk best een beetje angst dat ik de 0400 weer zou aantikken en dat vond ik nu niet zo’n aardig idee. Ging meer steeds rekenen en hier en daar ging het tempo ook weer aardiger. (later hoor je dat je grotere passen moet gaan maken op zo’n moment, jammer dat zo’n tip dan achteraf komt).
Ik bleef het retespannend vinden, want zou ik wel door kunnen blijven rennen ? Wij draaiden de Coolsingel op en verrassend kwam daar nog een soort sprintje uit : 03:55 op te teller, manmanman wat was ik daar blij mee.

Een marathon, ik zou het nooit meer doen, maar ondertussen vraag ik het mij af, er zijn best een paar verbeterpunten……

Een hartelijk dank voor alle (on)bekenden die joelden en gilden, wat een feest !
Een hartelijk dank voor AVW - Maaslandloop groep : Geweldig om bij het Zadkine te verzamelen, elkaar te vermoeien met dingen die nog voorbereid hadden moeten worden voor deze loop, een heerlijk bakkie thee en een goede douche !

De Thof-fers aanwezig in Zadkine.