De kop is er af!
Rouwen is hard werken zegt men altijd. Ik heb het in het afgelopen jaar aan den lijven ondervonden. Zo hard dat ik geen energie meer over had om mijn hardloopschoenen aan te trekken. Er prijkte echter al een jaar lang een startbewijs op mijn kast van de vestingloop Brielle. Eerst zou deze in september 2018 zijn maar toen kon de organisatie het niet rond krijgen dus was de loop verzet naar 12 mei 2019. We zouden hem met een groot deel van mijn collega’s van de poli reumatologie gaan lopen. Ondertussen waren in dat jaar alle collega’s al afgehaakt, op 1 na. Hij wist mij door elke zondagochtend een appje te sturen toch weer in mijn hardloopschoenen te krijgen. Elke zondagochtend voor maanden lang een foto met zijn hardloopschoenen erop en de tekst: vandaag is een prachtige dag om weer de hardloopschoenen aan te trekken. Op een gegeven moment kwam 12 mei toch wel dichtbij en dacht ik: misschien moet ik het toch maar gaan doen. Tien maanden na de dood van Freek en 6 kilo zwaarder heb ik op een zondagochtend mijn schoenen weer van de plank gehaald. Niet alleen was het fysiek zwaar maar ook geestelijk omdat ik bij elke stap besefte dat ik nooit meer met hem een rondje door de polder zou lopen. Nooit meer samen……
Gisteren was het zover, de 5 km van Brielle. Het weer was fantastisch, het gezelschap fijn, de organisatie prima en ik weet zeker dat hij vanaf zijn wolk geamuseerd zat mee te kijken hoe ik me zenuwachtig stond te maken over dat kleine stukkie. Maar de kop is eraf en binnenkort zullen jullie me op een dinsdag of donderdagavond weer een keer bij de D groep zien verschijnen.
Ik wil hierbij gelijk het bestuur van Thof nog bedanken voor de prachtige herinnering die ik heb gekregen (zie foto), achteraf is de marathon Rotterdam een heel dierbaar moment gebleken. Verder wil ik iedereen van Thof die mij gesteund hebben in de vorm van bemoedigende woorden, kaarten, telefoontjes, appjes, uitjes, mailtjes, kooksessies etc. bedanken. Het heeft mij door het jaar gesleept.
Zoals ik wel eens uitleg als mensen aan mij vragen hoe het gaat: Freek was de kleur in mijn leven dus toen hij doodging was de wereld zwart, daarna werd het grijs en momenteel komt er af en toe weer een klein stukje kleur terug. Gisteren was dat rood, de kleur van Thof……