Om 9.00 uur werden we door alle scholen van Maasland uitgezwaaid, kippenvel!
Het was echt fantastisch, dit gevoel is mij de hele route bijgebleven.
En toen moest het eigenlijk allemaal nog gaan gebeuren..
De bus was van alles voorzien, incl. de waslijn (het snoertje) dat Sjaak had gemonteerd voor een groene lichtje wat ons richtpunt in de duisternis was!
De eerste km’s leken wel
Jacq vond dat de sfeer nog wel ietsje omhoog kon dus.. pakte een heerlijk flesje witte wijn met daarbij smakelijke worstjes, wat ons echt goed deed! De sfeer zat er goed in en hoe langer we bij elkaar zaten, werd de gesprekstof schunniger en schunniger J, goh, wat hebben we gelachen..
Zeker toen we een spelletjesmagazine van busje 1 (Paul?) in handen kregen.. Arthur wierp als eerste een blik erin en de meiden die erin stonden waren volgens hem op ’n mijn terecht gekomen, Ze hadden allemaal een “gat”! En de rest van de verhalen zal ik jullie besparen.. Ineens zei (alweer..) Arthur tegen Stella, misschien is het wel slimmer om wat vaker m’n mond te houden .. Hij kreeg een lieve glimlach terug en de opmerking; “alles heeft zo z’n voor en nadelen..!”
Tussen het hardlopen door moesten we natuurlijk ook onze sanitaire stop doen en Dinie was daar niet zo moeilijk in, het was nog net niet op de treeplank van de bus maar wel er vlak naast!
Wat hebben we gelachen.. Het kan er maar uit zijn, ach ze zeggen weleens dat het op komt als k.. en dat was dan ook zo! Maar hup, broek omhoog en daar ging Dinie weer.
Stella en ikzelf hebben ook nog wel ff onderling een wedstrijdje gedaan wie de hardste straal had.. Ik wist echt niet wat ik meemaakte, dit is gewoon Thof!
Tussendoor hebben we heerlijk van de zoute ballen van Sylvia gesnoept en de zakjes m&m’s van Sjaak. En wist je dat Stella samen met John een hartig koekje heeft gedeeld!
Het hardlopen ging ondertussen allemaal gewoon door met ook wat extra lusjes, die zeker John gelopen heeft! En die we later met fietser Sjaak ook nog gewoon zoek waren .. Gelukkig waren daar de organisatie auto’s die hen wisten op te sporen. Best lastig overigens als de batterij van je mobieltje op is.
Stella en ik stapten in de andere auto van de organisatie zodat wij de route konden vervolgen totdat de verloren zonen er weer waren. Ook de Hefbrug bij Waddinxveen was een probleem omdat deze de vorige avond naar beneden was gedonderd. Maar alles kwam letterlijk en figuurlijk weer op z’n pootjes terecht. Met dank aan de mensen van de organisatie die daar waren. Ook toen John langs de marktkramen liep en de speaker hoorde omroepen dat er geen inkopen gedaan konden worden.. J
In Elst hadden we een half uurtje om een heerlijke pizza of een pastagerecht te eten met een “eenvoudig”, door de pizzeria gesponsord drankje, waarna de avond en de nacht konden beginnen..
Best apart toen ik Stella afloste om 0.30 uur in het vredige stadje Zaltbommel, waar het stil en donker was, een heel bijzondere ervaring. Arthur en ik waren zo goed verlicht dat de vliegtuigen boven ons dachten Schiphol te hebben bereikt. Daarna over de dijk, waar geen eind aan kwam en waar je dan na een km lopen uitkeek naar het groene lampje dat Sjaak in de bus had gemonteerd! Hierna was er een gymzaal geregeld, wat een uitkomst was om even als hotel te mogen gebruiken voor in totaal 2 uur! Iedere vierkante meter van de dikke mat werd benut om op te liggen, de dunnere matjes (waarop ik overigens lag) waren minder in trek..
Officieel zouden wij in een tent bivakkeren maar door het regenachtige weer werd deze gymzaal geregeld.
De heerlijke verse koffie van Wout en z’n vrouw, die extra vroeg voor ons waren opgestaan om het bij ons te brengen was super lekker, ontzettend bedankt hiervoor!
De hele reis waren Jacq, Arthur en Dinie ontzettend druk, maar wat waren ze lekker rustig als wij onze km moesten maken..Hierna waren ze dan weer helemaal opgeladen om druk te doen wanneer wij ff konden pitten voor de komende
Wisten jullie overigens dat wij geen tape hebben gebruik,t maar wel hadden kunnen gebruiken om af en toe een mondje dicht te plakken. Wat een onzin kwam er dan uit..! J
In de buurt van Rockanje stonden de meiden van de Zorgboerderij met zelf gebakken pannenkoekjes (300 stuks!) waarvan we gesmuld hebben.
Al met al hebben we bijna nergens last van gehad, alleen maar van de lachspieren.. Ik ben nog enorm aan het nagenieten van alle leuke/mooie/ gezellige en nieuwe indrukken die ik heb opgedaan!
Dit was het allemaal meer dan waard voor ons goede doel. Mensen, bedankt voor de goede verzorging voor en tijdens de Maaslandloop! En aan alle teams zou ik willen zeggen: “ het was geweldig met elkaar!”
Bijzonder om zo binnengehaald te worden bij Sport & Spel. Ikzelf schoot vol van alle indrukken die ik opgedaan heb, wat we met elkaar bereikt hebben voor het goede doel en bij het zien van alle mensen die er stonden!
Als laatste, het mooie van Thof is dat het niet uitmaakt of je in de C of in de A loopt, je doet het met elkaar waarbij iedereen wordt gewaardeerd voor zijn of haar prestatie.
En met elkaar ben je 1 team, 1 vereniging, die bezig is voor dat ene goede doel “Au Boulot”!!
Zomaar een verhaal, omdat ik er zo vol van ben.
Heleen.