Lange tijd heb ik gedacht dat hardlopen een sport is voor eenlingen. Bij Thof heb ik ervaren dat het niet zo is,het ware clubgevoel komt boven als je met Thof een dagje uit gaat.Een ieder die erbij was afgelopen zondag 30 okt. zal dat beamen. Het was een geweldige,leuke, sportieve dag. De ‘wedstrijdspanning’, het aanmoedigen van de Thoffers op de andere afstanden, het hardlopen zelf, de finish en als afsluiting het gezellig samenzijn en eten bij de schietvereniging, ik heb genoten van alles! Bij mij kwamen de zenuwen al ’s morgens vroeg; m’n tas voor de zoveelste maal in en uit gepakt,twijfel over welke kleding er aan moest en wat en hoeveel te eten? Helemaal onnodig want we waren immers uitstekend getraind de afgelopen maanden. Twee weken eerder zelfs nog bijna 20 km gelopen voor ‘het zelfvertrouwen’ en dat ging prima. We waren met een aantal mensen uit de C-groep waarvan Thèrese,Tineke,Sandy,Wilma,Ria en ikzelf zouden debuteren op de halve marathon. Trainer Frans had tijdens een van de trainingen spontaan toegezegd ons binnen 2 uur de 21 km te laten lopen,nou daar gingen we wel voor! Na een warming up door de straten van Etten-Leur gingen we naar de start. De bedoeling was te beginnen op een tempo van 5.40 maar al gauw bleek dat we soms sneller liepen. Het was goed te doen, lekkere temperatuur, mooi parcours, vooral door het bos in prachtige herfsttinten en zelfs het zonnetje kwam nog tevoorschijn. We bleven goed bij elkaar als groep, namen bij iedere drinkpost te drinken en anders dan bij de trainingen mocht er niet worden gepraat( dat konden we ook niet). De laatste kilometers waren geweldig, en aangemoedigd door groepjes Thoffers gingen we hand in hand in onze rode shirtjes over de finish. Een echt kippevelmoment!! De mannen uit onze groep liepen vlak achter ons,sommigen hadden het wat moeilijk,volgens een van hen volledig te wijten aan de hoeveelheid spiermassa die hij mee moest torsen ,ha ha. Onze tijd: 1 uur 58 min en nog wat. Na een korte (soms ijskoude) douche met de bus terug naar Maasland. Bij de schietvereniging met een welverdiend drankje en een heerlijk Italiaans buffet nog lekker nagepraat. Na het eten hebben we Frans nog even in het zonnetje gezet om hem te bedanken voor de afwisselende en altijd geslaagde trainingen. Met een gezamenlijk uitbundig meegezongen ‘Zij gelooft in mij” van Hazes werd de dag feestelijk afgesloten. Hierbij aan de organisatie: BEDANKT! Het was super!

Stella