Op de pont naar Terschelling in stralende zon was het genieten! De kapitein vond het prettig om niet de rechte “weg” naar het eiland te nemen, maar via allerlei volledig onnodige slingers te gaan varen.Wij vonden dat best. Ook vonden wij het heel prettig dat Ineke zitplaatsen voor het nuttigen van de heerlijke appeltaart van Tamara regelde en dat Nico zich als financiële vrijwilliger meldde om de pot te beheren. Na een heerlijke lunch bij de Brandaris in restaurant Flaman, togen wij op onze huurfietsen naar de supermarkt in Formerum. Hans ontpopte zich meteen als een van de betere fietsers, en zorgde ervoor dat het tempo voor de anderen niet te hoog kwam te liggen. De supermarkt zou onze boodschappen bezorgen, dus op de fiets hoefden maar enkele eerste levensbehoeften mee op de fiets naar ons huis in Hoorn. Om ff te wennen aan de duinen en het zand moest er nog even een stukje gerend worden, lekker rondje van een km of 6.Na het diner, bereid door een Halve top kokkin die niet genoemd wil worden, omdat haar man dan zou ontdekken dat ze tóch kon koken, was het tijd om de plaatselijke ster Hessel te bezoeken. In de stortregen renden we naar zijn kroeg, ongeveer 35 meter van ons huis. Daar aangekomen werden we prettig verrast door de sfeer en het feit dat Nico zo hard kan lopen, wat het tempo van de aanvoer van de drank zeer ten goede kwam. Toen Arie ook binnen was, kon het feest echt beginnen. Hessel moest al snel plaats maken voor een stel hossende Thoffers die onder leiding van Cindy, die geweldig kan zingen (vraag maar aan Hans), het podium over nam. Natuurlijk lagen we op tijd op bed, we hadden immers een wedstrijd zondag…. De zaterdag werd gebruikt om meer van het eiland te zien. ’s Avonds onder leiding van Petra werd er in eigen keuken weer een hoogstandje verricht, zalm met pesto en pasta. Rob, Jacqueline, Adri, Wout en Thuur waren inmiddels ook aangekomen op het eiland, maar zaten in andere dorpjes dan wij.
De dag van de wedstrijd begon met zon. Schitterend weer, na het optrekken van de mist, maar koud! Er wordt veel gepraat over welke kleding te dragen tijdens de loop. Tijdens de fietstocht naar Westerschelling van ongeveer 11 km waar de start was, kwam er steeds meer mist, waardoor de kledingkeuze weer gewijzigd moest worden. Voor het verkleden konden we de kamer in het hotel van Wout en Thuur gebruiken. Die was zo dicht bij het start/finish doek, dat je het bijna kon aanraken vanuit het raam. Helemaal perfect dus! Zeven minuten over 12 startten de halve marathon lopers, aangemoedigd door de lopers van de hele marathon, twee geblesseerden te weten Ronald en Martin, en de ouders van Cindy. Na een gezamenlijke start, van alle Thof halve marathon lopers behalve Adri, ontsnapten Nico en Thuur al snel uit onze groep. Ook Tamara en Arie hadden weinig geduld, die zagen we al snel kleiner worden. Het eerste stuk tot het strand is heel gezellig lopen. Veel publiek langs de kant, met beren en Terschellingse vlaggen versierde tuinen, en op veel plaatsen muziek. Bij de steile opgang naar het strand na 12 kilometer, kwam er weer een splitsing in de groep. Jaap ontsnapt uit ons steeds kleiner wordend gezelschap en Petra ligt een klein eindje achter op ons. Het strand is wisselend mul, rul, halfhard, halfzacht, zuigend, en steeds licht glooiend. Bij de bestijging van de duin, bij “de man met de hamer” wordt er nog een natuurlijke schifting gedaan. Hans haast Cindy in rap tempo verder terwijl Ineke en ik het nakijken hebben. De man met de hamer heeft zijn werk gedaan. Het laatste stuk door de duinen en het bos is mooi qua natuur, maar er is niet veel publiek. Pas bij de laatste kilometer staan er weer mensen langs de kant, maar dat zijn dan ook wel véél. Door al die mensen worden we naar het laatste stuk begeleid, dat gaat over een rode loper door een haag van publiek naar de finish. Geen geweldige tijd, maar wel lekker gelopen en een heel leuke ervaring. Voor Cindy is het veel beter gegaan, met een PR van 1 uur 55! Gefeliciteerd! Hetzelfde geldt voor Arie en Tamara: 1 uur 44 en 1 uur 46. Proficiat! Na het douchen in de kamer van Thuur en Wout wachten we op de hele Beren marathon lopers. Rob is de eerste van Thof (sorry Olympus) in 3 uur 3 minuten, een geweldige tijd en daarmee 5e in zijn leeftijdscategorie! Jacque en Wout volgen voor ons 1 biertje later, dus daar zat echt niet veel tijd tussen…. Ook klasse gelopen. ’s Avonds werd er gezamenlijk met de groep waar Adri en Rob mee onderweg waren gegeten en daarna helemaal los bij Hessel. Maandagmorgen stonden we allemaal weer zo fit als een hoentje op om de weg naar huis weer in te slaan. Een mooie loop, een prachtig eiland en een over de Thoffers kan ik zeggen: Dit is een goed stel, hoor!! Berenleuk en voor herhaling vatbaar.
