Huh? Wat hoor ik? Wat is dat? Het klinkt als mijn wekker…. Hoe kan dat nou? Het is zaterdag. Hoe laat is het dan in hemelsnaam? WAT!?! Kwart over zes in de ochtend! Wie verzint er nou zoiets?

Daar heb ik een antwoord op: de liefhebbers van trail lopen. Sinds enige tijd zijn er binnen Thof enkele fanatiekelingen die naast het “gewoon” hardlopen over verharde wegen extra uitdaging zoeken in een parcours off-road. Op uitnodiging van Nens ben ik er in getuind om me in te schrijven voor zo’n evenement, net als andere debutant Ronald.

Met dikke slaap in de ogen werd om 07.00 uur verzameld om de reis richting het hoge noorden aan te vangen. Met de nodige tegenzin werd de reis van ruim twee uur gestart. Bestemming: Dwingelderveld, u weet wel van het nationaal park te Drenthe van ongeveer 37km² groot!

Hans, Helma, Philip en Sandra met dochters vonden deze gelegenheid ideaal om te combineren met een verblijf op een knus vakantiepark in de buurt om te overnachten in een zogenaamd “hutje op de hei”. Wij kwamen daar omstreeks 9.15 uur aan en konden gelijk aanschuiven voor koffie met appelgebak mede mogelijk gemaakt door René en Jolanda. Is dit sluikreclame trouwens?

Afijn de sfeer zat er prima in. Alle lopers waren ontspannen en hadden zin om de trail te lopen in koude, winterse omstandigheden. Wat Philip de dag er voor had uitgespookt weet ik niet, maar het resultaat was dat hij gezellig met Helma de 14km zou gaan lopen in plaats van de voorgenomen 25km.

Om 10.45uur werden we “druppelsgewijs” op het parcours los gelaten onder luid gejuich van het in grote getale opgekomen publiek…ahum…. Doordat grote delen van de route over smalle heidepaden loopt, was het af en toe goed opletten en inhalen was soms geen optie.

Na ruim twee uur hobbelen naast mijn lieve vrouwtje waarbij gladheid, modder, heuvels, stronken, sneeuw, zand en water getrotseerd werden, kwam de finish in zicht. Volkomen voldaan konden we ons tegoed doen aan de versnaperingen die ook bij de twee drankposten onderweg beschikbaar waren. Wat te denken van chips, koek, drop, soep? Is dit dan sluikreclame?

Door de kou, snel terug naar de bungalow voor een warme douche. Toen bleek het stuk lopen ineens aanzienlijk langer. Hoe kan dat nou? Gek is dat hè? Of zou het door de zware benen komen? Twee kilometer verder zagen we de rook uit de schoorsteen komen te midden van het bos. Hebben we mooi t

och ff 30 kilometer weg gezet op een zaterdagmiddag. Na voldoende rust en de terugreis kwamen we om 17.00 uur weer aan in Maasland. Het was een mooie ervaring en voor herhaling vatbaar.

Deelnemers Hans, Helma, Philip, René, Jolanda, Ronald en Nens bedankt voor de gezelligheid!

Groet,

Mark

Als je wat ouder wordt, hoef je als loper niet te wanhopen. Pas wel je training goed aan.

Voor veel mensen is ouder worden een reden om te stoppen met hardlopen. Maar is dit wel terecht? Heeft u op hogere leeftijd inderdaad meer kans op een blessure?

Wat is er bekend?

Er zijn inderdaad veel onderzoeken die laten zien dat een hogere leeftijd een grotere kans op blessures geeft. Een Canadees onderzoek onder 635 vrouwelijke hardloopsters liet bijvoorbeeld een bijna twee keer zo grote kans op blessures zien bij hardlopers boven de 50 jaar, terwijl hardlopers onder de 30 jaar juist een verminderde kans hadden op blessures. Echter is er ook een klein aantal onderzoeken dat bij toenemende leeftijd juist een kleinere kans op blessures laat zien. Echter, tonen de meeste onderzoeken een grotere kans op blessures bij toenemende leeftijd aan.

Uitleg/verklaring

Met het ouder worden verandert de samenstelling van de spieren en wordt de totale spiermassa kleiner. Mogelijk verandert dit de manier van bewegen en is het lichaam minder goed in staat om de krachten op te vangen tijdens het hardlopen. Hierdoor is er theoretisch een grotere kans op blessures. Het feit dat sommige onderzoekers een kleinere kans op blessures bij hogere leeftijd hebben gevonden, wordt toegeschreven aan het ‘healthy runners effect’. Dit geeft aan dat alleen hardlopers die niet gevoelig zijn voor blessures doorgaan met hardlopen. Daarnaast geeft het ook aan dat veel loopervaring zorgt voor een lagere kans op blessures, onafhankelijk van de leeftijd.

Wat kunt u zelf doen?

Aan uw leeftijd kunt u uiteraard niets veranderen. Ook is de grotere kans op blessures bij een hogere leeftijd geen reden om te stoppen met hardlopen. Wel is het goed om u bewust te zijn van het feit dat u bij een hogere leeftijd een grotere kans heeft op blessures, met name als u op hogere leeftijd bent begonnen met hardlopen. Luister goed naar uw lichaam, blijf niet doorlopen met pijntjes en neem voldoende tijd om te herstellen na een training of wedstrijd.

Neem verder de volgende tips in acht:

• Neem na een hardlooptraining of wedstrijd minimaal 1 à 2 dagen rust. Voorkom dat je jezelf overbelast.
• Zorg voor variëteit in je trainingen. Ga eens een keer zwemmen of ga een lekker stukje fietsen.
• Doe altijd een warming up voordat je aan een training begint en doe een aantal stretchoefeningen na afloop van een training.
• Draag goede hardloopschoenen die voldoende ondersteuning bieden.
• Op oudere leeftijd nemen je spieren af en wordt je botstructuur minder. Doe daarom, naast het hardlopen, ook aan krachttraining door gewichtjes te heffen. Kies een gewicht dat je 10x kan heffen zonder te stoppen.
• Besteed aandacht aan kracht en flexibiliteit in je spieren, vooral in je kuiten en heupflexoren.

Leeftijdsindex: Vergelijk je prestaties met atleten van allerlei leeftijden

Een leuke manier om je prestaties op leeftijd in te schatten is de leeftijdsindex. De leeftijdsindex is gebaseerd op het gezette wereldrecord in jouw leeftijdsklasse.

Een calculator voor de leeftijdsindex kan je vinden op: https://www.runnersweb.nl/calculators/leeftijdsindex

Verkeersregelaars zijn tegenwoordig noodzakelijk voor een (hardloop)evenement. Deze belangrijke schakel in de organisatie van een hardloopevenement doet veel meer dan alleen maar de weg wijzen.

Indien tijdens een (hardloop)evenement gebruik gemaakt wordt van verkeersregelaars, dan zijn dit veelal vrijwilligers die formeel als zodanig zijn aangesteld. Vrijwilligers die als verkeersregelaar optreden hebben een basisinstructie gekregen van de politie en staan bij hun gemeente ook als zodanig geregistreerd.

Thof Running zoekt altijd geïnstrueerde mensen. De instructie kan je tegenwoordig gemakkelijk. Je hoeft voor het volgen van de instructie niet meer de deur uit. Vanachter uw pc kunt je de instructie volgen bij www.verkeersregelaarsexamen.nl (de zogenaamde e-learning). Ook het aanvragen van een aanstellingspas gaat via deze site. Aan het volgen van de e-learning of het aanvragen van een aanstellingspas zijn geen kosten verbonden. De gemeente heeft hiervoor namelijk een abonnement afgesloten en draagt hiervoor de kosten.

Instructie voor al geïnstrueerde vrijwilligers

Op je verkeersregelaarspas staat een datum tot wanneer deze geldig is. Je kan pas vanaf drie weken voordat de pas verlopen is de E-learning volgen op www.verkeersregelaarsexamen.nl.

Instructie voor de nieuwe vrijwilliger

Je gaat naar de website www.verkeersregelaarsexamen.nl. Voor de eerste keer moet je registreren op de website. Na registratie ontvangt je een e-mail om je account te bevestigen. Hierna moet je opnieuw inloggen. Vervolgens komt je in een menu en klik je op code verzilveren. De Code is: DEELNMiddMiddUTJBDGULKO

Nu wordt je gevraagd om een pasfoto te uploaden. Als je dat hebt gedaan kan je onder het kopje verkeersregelaar klikken op ‘instructie volgen’. Je bent nu klaar om aan de slag te gaan.

.

De Code: DEELNMiddMiddUTJBDGULKO

Ja mensen afgelopen zaterdag 17-12 om 13.00 uur was het zover. De start van de loop die ALTIJD doorgaat oftewel de Meeuwen Makrelen Loop editie 2016. In oktober vroeg ik (Martin van den Akker) aan een paar mede Thoffers of ze nog gingen lopen in Linschoten, maar kreeg te horen dat de MML veel leuker is. Dus ik op internet eens even gekeken wat dat inhoud.

Het is 10 mijl over strand, dat is dus 16,1 km, en dat is dus 8.05 km heen en 8.05 km terug over strand. Ze hebben maar 500 startplaatsen en dus moest je er volgens de organisatie snel bij zijn om in te schrijven want iedereen wil de MML lopen. En dat kon op 19-11 vanaf precies 12.00 uur.

Dus ik thuis alle computers, iPads en mobiele telefoons in de aanslag om 12.00 uur en op van de zenuwen of het wel lukt want dit mocht je niet missen, en ja hoor om 5 over 12.00 uur was mijn inschrijving een feit en ik was € 8,50 lichter.

Op 17-12 werd ik thuis afgehaald door Henry van Willigen want er moest ook nog een krat bier mee, dat is traditie maar daarover later. Via de sporthal, waar we Tamara, Philip en Marco opgehaald hebben, gingen we op weg naar Scheveningen. Nu is dat op zich al een hele belevenis als je met Henry meerijdt. Maar uiteindelijk rond half 12 allemaal aan 1 stuk aangekomen in Scheveningen.

We konden onze spullen kwijt en eventueel omkleden in hal van de hoofdsponsor Boeg BV. Daar konden we ook onze gerecyclede startnummers ophalen. Bij binnenkomst stonden een paar Scheveningse dames al in grote pannen met erwtensoep te roeren, jawel die kreeg je als je klaar met lopen was. Dus de soep was goed door gewarmd om een uur of half 3 – 3 uur. De deelnemers druppelde gestaag binnen en ook nog mede-Thoffers. Miranda, Marja, Gonnie, Helma, Paul en Joyce, Aafje en haar man Sietse als supporter.

En om even voor 13.00 uur ging de roldeur omhoog en konden we naar de start. Paul, Henri, Philip en ik gingen op pole position staan want je moet je als Thoffer toch laten zien J. We werden eerst opgewarmd door opzwepende hardcore muziek, dus lekker springen met zijn allen en na het kanonschot gingen we er als een haas vandoor. De eerste 500 meter verhard naar het strand en daarna gingen we het zand in, het eerste stuk tot aan de waterlijn lekker mul zand maar langs het water liep het lekker verhard. Tot aan de zandmotor liep het lekker maar daar moesten we richting de duinen weer door het mulle zand en nog een stuk door het water, toch wel koude voetjes krijg je daarvan, en op naar het draaipunt, dit was toch wel een pittig stukje daar je toch wel een heel stuk door het mulle zand liep, en weer terug, wel leuk want dan kom je iedereen tegen. Paul was al ver vooruit dus die heb ik niet meer gezien, Henry en Philip liepen niet zo ver achter me en de rest van de thoffers kwam ik wat later tegen. Een km’tje of 4 voor de streep hoor ik ineens naast me “zo lukt het een beetje?, heb ik je toch nog te pakken en liep Philip ineens naast me en ging er weer vandoor, echte ijzervreter. Vlak voordat we de strandopgang weer kregen bij Scheveningen moesten we nog een 500m door het mulle zand en dat viel helemaal niet mee, daar ging het licht toch even uit, maar uiteindelijk na 1.21 uur over de finish en aardig aan mijn eind.

Maar daarna begon de pret, bij binnenkomst weer in de hal van Boeg konden we onze gerecyclede startnummers weer inleveren en kregen hiervoor, jawel de MAKREEL, waar je dat hele klere eind over het zand voor gelopen hebt, en een paar munten voor een lekkerbek en de erwtensoep. Dus na de erwtensoep en lekkerbek genuttigd te hebben de krat bier uit de auto gehaald, want de vis moet zwemmen, en een fles Hugo voor de dames, maar Tamara had glühwein meegenomen en dat vonden ze toch wel lekkerder. Dus we gingen voldaan weer retour richting Maasland. Het blijft een klere eind over strand maar het weer was uitstekend en volgend jaar gaan we weer, want voor zo’n MAKREEL als beloning laat je deze loop niet aan je voorbijgaan en hij gaat altijd door!.

Martin van den Akker

Het verschil in paslengte tussen een topatleet en een recreatieve loper is enorm. Een toploper legt de marathonafstand van ruim 42 kilometer af in zo’n 25.000 passen. Bij recreatieve lopers kan dit oplopen tot bijna het dubbele, namelijk 53.000 passen.

In de literatuur wordt algemeen aanbevolen dat de pasfrequentie hoog moet zijn, in de orde van 180 tot 200 passen per minuut. De cadans of het aantal stappen per voet is hierbij dus 90 tot 100 per minuut. De paslengte moet ook zo groot mogelijk zijn omdat de snelheid (in m/min) gelijk is aan het product van pasfrequentie (in ppm) en paslengte (in meter).

Wereldtoppers lopen zowel met een hoge frequentie (200 ppm) als met een grote paslengte (1,70 m). Dit kan geïllustreerd worden met het volgende sommetje. Met een paslengte van 1,70 meter heb je 24.820 stappen nodig voor de marathon. Om de marathon in de tijd van het wereldrecord af te leggen (2:03, dus 123 minuten) heb je dus een pasfrequentie van 202 ppm nodig.

In het algemeen zal een hogere pasfrequentie zorgen voor een hoger bewegingstempo waardoor je loop efficiency toeneemt.

Maar let op: Met een pasfrequentie van gemiddeld 70 tot 95  passen per minuut kun je op je vingers natellen hoe hard spieren, banden, pezen, botten en gewrichten moeten werken tijdens een ‘loopje’. Lopen is daardoor een zeer belastende sport en moet dus zorgvuldig opgebouwd worden. Met name de niet goed doorbloede lichaamsdelen hebben tijd nodig om zich aan te passen aan de loopbelasting. Spieren passen zich sneller aan maar ook daar is zorgvuldigheid in opbouw van de belastbaarheid geboden.

Lopers passen hun paslengte aan om snelheid op te bouwen; de paslengte neemt toe naarmate de snelheid toeneemt. De meest gemaakte fout bij (beginnende) lopers is het maken van te grote passen. De meest efficiënte paslengte is de natuurlijke – die waarbij je je het prettigst voelt.

http://www.loopgroeplaanhuizen.nl/Iframes/knowledgebase/Looptechniek.htm

Vandaag was alweer de laatste bijeenkomst van de cursus. Met 16 personen zijn we de afgelopen periode vijf zondagen bezig geweest met de theorie en praktijk van het geven van trainingen. De laatste bijeenkomst stond in het teken van evalueren en uitreiken van ieders certificaat.

Afgelopen donderdag heeft Anneke (trainer bij Olympus) hiervoor Britt en mij geobserveerd tijdens een training bij Thof.

Omdat ook de andere cursisten dit de afgelopen periode hebben gedaan werd hierover in het begin vooral nagepraat. Daarna gaven Philip, Anneke en Nico ons nog hun belangrijkste tips mee.

In groepjes gingen we vervolgens een korte evaluatie aan. Hierin konden we onze vragen nog stellen aan een trainer van Olympus en werd ons gevraagd wat we van de cursus vonden.

Eigenlijk iedereen vond het super interessant en leuk om te doen. Een aantal deelnemers gaf al trainingen en merkt dat ze dit steeds beter doen. Voor Britt en mij geldt dat we net beginnen, maar hiermee een goede basis hebben ontvangen over wat van een trainer verwacht wordt en wat goed hardlopen betekent.

Vervolgens ontvingen we ons certificaat! We zijn dus een ervaring rijker, maar hebben ook het papiertje om een training te mogen verzorgen.

De komende periode gaan we even kijken hoe we rustig kunnen instromen. Tot die tijd zullen wij met extra interesse meekijken naar de trainers tijdens onze trainingen.

Edwin en Britt

Waar een avondje wijntje drinken in Café de Waker niet goed voor kan zijn….

Al kletsend onder het genot van ons drankje kwam de vraag van Helma: “Wie gaat er morgen mee Cross run bij AVW doen?” Waarom ook niet, iedereen zei ja. Voor mij was het de eerste keer en je moet alles een keer geprobeerd hebben. Gauw aan het water en de thee en niet te laat naar bed. Zondagochtend regende het enorm, de twijfel sloeg toe. Maar beloofd is beloofd. Met een auto vol vertrokken we naar AVW.

Daar aangekomen bleek het niet druk, niet zo gek met alle die donkere luchten. De kantine kleurde al snel 'Thof rood'. Frans Louter en Philip van Dongen kwamen ook mee lopen.

De mannen schreven zich in voor 9 km en de dames voor 6 km. Op gemakje liepen we richting de start. Even opwarmen en gaan. Het was tijdens het lopen droog en zelfs de zon kwam tevoorschijn. De eerste ronde was even wennen en er rustig inkomen. Ik ben en blijf een dieseltje. De condities waren prima, leuk parcours om te lopen. Dijkje op en dijkje af, keurig de bordjes volgen, af en toe glibberen en glijden. Ronde 2 volgde als snel. En met ongeveer 45 min zat mijn eerste Cross erop.

Erg leuk om te doen en te ervaren. Dit ga ik vaker doen. Ook de andere nieuwelingen op dit onderdeel waren enthousiast. Nog snel de Thof mannen aanmoedigen bij de finish en op naar het clubhuis van AVW.

Op de weg terug werden we getrakteerd op een prachtige regenboog en een enorme plensbui, maar het laatste mocht de pret niet drukken. Gauw douchen en nog met elkaar een warm drankje doen in het clubhuis.

Groeten, Edwien

Activiteiten die het meeste calorieën verbranden

Goede voornemens om meer en anders te gaan sporten? Op zoek naar de efficiëntste manier om zo snel mogelijk calorieën te verbranden? Hier is een lijst met de sporten die per minuut het meeste calorieën verbranden.

In de onderstaande tabel vind je hoeveel kilocalorieën je gemiddeld per kilo lichaamsgewicht per uur verbruikt bij een bepaalde activiteit. Vermenigvuldig het getal met je eigen gewicht en je ziet hoeveel calorieën je per uur verbruikt. Reken dit om naar minuten door het getal te delen door zestig en te vermenigvuldigen met het aantal minuten dat je beweegt.

 Hardlopen is een van de aller-efficiëntste manieren om snel calorieën te verbranden. Hoe sneller je loopt, hoe meer calorieën je verbrandt. Sneller dan 17,5 km/uur hardlopen is een van de intensiefste sporten die er zijn. Natuurlijk halen de meeste mensen dit tempo niet, maar ook met lagere tempo’s doet hardlopen het goed. Het verschil met racefietsen (sneller fietsen dan 32 km/uur) is echter klein, beide verbranden erg veel calorieën. Dit geldt natuurlijk alleen als je dit ook lang genoeg volhoudt. 100 meter keihard sprinten verbrandt een stuk minder calorieën dan 5 kilometer rustig doorlopen!

Vind je dit alleemaal te ‘inspannend’, met rust verbrand je ook calorieën.

Kijk eens op http://runinfo.nl/energieverbruik.htm

Vorig jaar had ik, José van Adrichem, besloten om nog 1x een marathon te gaan lopen, die van Rotterdam april 2016, en daarna nooit meer. Maar ja…… je wordt weer enthousiast gemaakt en omgepraat.

Dus toch nog één, de marathon van Amsterdam. We zouden met z’n vieren gaan, maar uiteindelijk waren we met z’n tweeën.

Samen met Kelly gingen we ervoor! Goed getraind reden we richting Amsterdam. Kelly nam vriendin mee en Angeli was mijn support. Zij ging daar een trainingsduurloop doen van 30 km.

Eerst startnummer ophalen en aankleden, gelletjes hier en daar stoppen voor onderweg. Tassen ingeleverd en dan in de file om in het Olympisch stadion zien binnen te komen. We waren maar net binnen en daar klonk het startschot. Voor ons duurde het nog ongeveer 20 minuten voor we over de startmatten liepen. Het was mooi weer, niet te warm en bijna geen wind. Perfect dus. Eerst door het Vondelpark. Na 4 km door het hart van het Rijksmuseum. Bij 6 km – 9 km liepen we een lus en daar stonden onze supporters ons aan te moedigen. Hier kwam ik Kelly tegen en liepen we samen even op. Angeli zag nog een Thoffer lopen, Jacob Anema, Thof shirt valt goed op tussen al die andere lopers. Het ging erg soepel, goed op mijn klokje kijken dat ik niet te hard van stapel loopt, het is nog een heel eind. Bij 14 km het rondje langs de Amstel, erg mooi hier. Na 25 km draaien we weer de stad in, het gaat nog steeds goed. Maar na 28 – 30 km wordt het steeds zwaarder, mijn bovenbenen gaan het niet zo leuk meer vinden. Blijven lopen en bij de drinkposten even wandelen. Bij 36 km kwam ik Kelly weer tegen, zij had het ook zwaar, maar liep net iets sneller. Gelukkig, daar is het Vondelpark weer, nu is het niet zo ver meer, nog even volhouden. Het tempo zakt wel bij me, maar daar komt het stadion in zicht, nog 1 bocht en dan het stadion in, nog 200 meter en dan ben ik er. Gelukkig. De tribune zit vol met toeschouwers, wat bijzonder om daar te finishen. Tijd 5.01.24 een dikke p.r voor mij!

Na het douchen kwamen we nog een Thoffer tegen, Ridwan Alblas, hij had een halve marathon gelopen. Moe maar dik tevreden reed Angeli ons naar huis toe.

Tijden:

Jacob 3.30.26

Kelly 4.57.33

José 5.01.24

Halve marathon:

Ridwan 1.50.41

José van Adrichem

De loopschoen van Kathy van der Kraan

Dank voor de vorige loopschoen Conny!

Via mijn vriendin Stella Dekker, die bij de C loopt (toppertje hoor, die Stel!), ben ik zo’n vijf jaar terug bij Thof Running terecht gekomen. De woorden van Stella zitten nog in mijn hoofd, een leuke hardloopclub zonder druk of verwachtingen. En een club waar de gezelligheid belangrijk is. Precies wat ik zocht na een aantal jaren voor mij zelf te hebben gelopen.

Voor mij is lopen ontspanning en heerlijk om buiten mijn hoofd leeg te maken. Als je 10 jaar terug tegen mij had gezegd dat ik als vijftiger ooit hardloop evenementen als de Urban Trail in Rotterdam – door gebouwen, parkeergarages, de hoogte in, over bruggen over een afstand van 11 km – zou doen zou ik je waarschijnlijk voor gek hebben verklaard. Ook allerlei andere loopevenementen, zoals de 10 km Ladies Run, had ik niet voor mogelijk gehouden. En ongemerkt ga je dus binnen een club als Thof door de sfeer en gezelligheid steeds meer doen.

Maar eh…, niet te gek hè! Ik ben een recreatieve, happy D-loper. Al probeer ik zo min mogelijk weken of avonden te missen.

De tijd vinden is gelukkig geen probleem. De kids zijn de deur uit. Ik ben moeder (53) van drie zonen – James (33), Kevin (29) en Glenn (26). Die doen alle drie aan voetbal (in Maassluis) en tennis (in Maasland). Dankzij hen heb ik inmiddels ook drie leuke schoondochters, Annemarie van der Spek, Fleur van Gelderen en Kelly van der Spek. En natuurlijk 2 vrolijke kleinkinderen (Olivia 5 jaar, en Charlie 2 jaar).

De meesten zullen wel weten dat ik uit Engeland kom (daar is de foto ook genomen!). Ik ben geboren en getogen in Leicester, midden in de Midlands. Ik woonde er in een mooi dorpje aan de rand van de stad. Een soort Maasland. Als je de straat uitliep was je in de natuur, een groot gebied vol riviertjes, bossen en kilometerslange slingerwegen door een groen heuvellandschap.

Maar dat liet ik allemaal achter toen ik op vakantie mijn huidige man Marcel ontmoette. Hij woonde eerst nog een tijd in Engeland bij mij, maar later zijn we toch naar Nederland gegaan en in Maassluis gaan wonen.

Naast hardlopen heb ik bakken als hobby en heb ik een passie voor mode. Ik heb zo’n 15 jaar in modezaken als verkoopster gewerkt en dat erg leuk gevonden. Oh, en ik ben nog altijd supporter van Leicester City, de club uit mijn stad die dit jaar kampioen is geworden! Oké en een klein beetje fan van Feyenoord… ;-)

Ik hoop nog jaren met m’n gezellige groep bij Thof te kunnen lopen. Ik geef de loopschoen graag door aan Stella Dekker, die mij hier ooit deed belanden.