Ja mensen afgelopen zaterdag 17-12 om 13.00 uur was het zover. De start van de loop die ALTIJD doorgaat oftewel de Meeuwen Makrelen Loop editie 2016. In oktober vroeg ik (Martin van den Akker) aan een paar mede Thoffers of ze nog gingen lopen in Linschoten, maar kreeg te horen dat de MML veel leuker is. Dus ik op internet eens even gekeken wat dat inhoud.
Het is 10 mijl over strand, dat is dus 16,1 km, en dat is dus 8.05 km heen en 8.05 km terug over strand. Ze hebben maar 500 startplaatsen en dus moest je er volgens de organisatie snel bij zijn om in te schrijven want iedereen wil de MML lopen. En dat kon op 19-11 vanaf precies 12.00 uur.
Dus ik thuis alle computers, iPads en mobiele telefoons in de aanslag om 12.00 uur en op van de zenuwen of het wel lukt want dit mocht je niet missen, en ja hoor om 5 over 12.00 uur was mijn inschrijving een feit en ik was € 8,50 lichter.
Op 17-12 werd ik thuis afgehaald door Henry van Willigen want er moest ook nog een krat bier mee, dat is traditie maar daarover later. Via de sporthal, waar we Tamara, Philip en Marco opgehaald hebben, gingen we op weg naar Scheveningen. Nu is dat op zich al een hele belevenis als je met Henry meerijdt. Maar uiteindelijk rond half 12 allemaal aan 1 stuk aangekomen in Scheveningen.
We konden onze spullen kwijt en eventueel omkleden in hal van de hoofdsponsor Boeg BV. Daar konden we ook onze gerecyclede startnummers ophalen. Bij binnenkomst stonden een paar Scheveningse dames al in grote pannen met erwtensoep te roeren, jawel die kreeg je als je klaar met lopen was. Dus de soep was goed door gewarmd om een uur of half 3 – 3 uur. De deelnemers druppelde gestaag binnen en ook nog mede-Thoffers. Miranda, Marja, Gonnie, Helma, Paul en Joyce, Aafje en haar man Sietse als supporter.
En om even voor 13.00 uur ging de roldeur omhoog en konden we naar de start. Paul, Henri, Philip en ik gingen op pole position staan want je moet je als Thoffer toch laten zien J. We werden eerst opgewarmd door opzwepende hardcore muziek, dus lekker springen met zijn allen en na het kanonschot gingen we er als een haas vandoor. De eerste 500 meter verhard naar het strand en daarna gingen we het zand in, het eerste stuk tot aan de waterlijn lekker mul zand maar langs het water liep het lekker verhard. Tot aan de zandmotor liep het lekker maar daar moesten we richting de duinen weer door het mulle zand en nog een stuk door het water, toch wel koude voetjes krijg je daarvan, en op naar het draaipunt, dit was toch wel een pittig stukje daar je toch wel een heel stuk door het mulle zand liep, en weer terug, wel leuk want dan kom je iedereen tegen. Paul was al ver vooruit dus die heb ik niet meer gezien, Henry en Philip liepen niet zo ver achter me en de rest van de thoffers kwam ik wat later tegen. Een km’tje of 4 voor de streep hoor ik ineens naast me “zo lukt het een beetje?, heb ik je toch nog te pakken en liep Philip ineens naast me en ging er weer vandoor, echte ijzervreter. Vlak voordat we de strandopgang weer kregen bij Scheveningen moesten we nog een 500m door het mulle zand en dat viel helemaal niet mee, daar ging het licht toch even uit, maar uiteindelijk na 1.21 uur over de finish en aardig aan mijn eind.
Maar daarna begon de pret, bij binnenkomst weer in de hal van Boeg konden we onze gerecyclede startnummers weer inleveren en kregen hiervoor, jawel de MAKREEL, waar je dat hele klere eind over het zand voor gelopen hebt, en een paar munten voor een lekkerbek en de erwtensoep. Dus na de erwtensoep en lekkerbek genuttigd te hebben de krat bier uit de auto gehaald, want de vis moet zwemmen, en een fles Hugo voor de dames, maar Tamara had glühwein meegenomen en dat vonden ze toch wel lekkerder. Dus we gingen voldaan weer retour richting Maasland. Het blijft een klere eind over strand maar het weer was uitstekend en volgend jaar gaan we weer, want voor zo’n MAKREEL als beloning laat je deze loop niet aan je voorbijgaan en hij gaat altijd door!.
Martin van den Akker